Kan een monogaam koppel niet-monogaam worden? Natuurlijk kunnen ze dat, maar overleven en gedijen deze koppels? Wat zijn de valkuilen en wat zijn de geneugten?
In mijn praktijk zie ik steeds vaker stellen van alle leeftijden die altijd al een monogame relatie hebben gehad , maar nu serieus nadenken over het openen van hun relatie. Het zijn jonge koppels die net beginnen, koppels met jonge kinderen en een hypotheek, en lege nesten die op zoek zijn naar hun vleugels.
De redenen om de sprong te wagen variëren. Vaak voelen een of beide partners zich seksueel ontevreden in de primaire relatie – het kan verveling zijn, niet-overeenkomende libido’s of een verlangen om nieuwe horizonten te verkennen. Er is soms een honger naar enthousiasme en energie die ontstaat wanneer mensen voor het eerst contact maken met een nieuw iemand. Het is ook mogelijk dat een of beide partners niet in monogamie geloven. Voor sommige paren is seks altijd een probleem geweest, ook al werkt de rest van de relatie.
Wat de reden ook is, de belangstelling voor niet-monogamie – deelname aan niet-exclusieve seksuele relaties – neemt toe. In een onderzoek uit 2020 onder 822 momenteel monogame mensen door onderzoeker Justin Lehmiller van het Kinsey Institute, verklaarde bijna een derde dat het hebben van een open relatie hun favoriete seksuele fantasie was, en 80% wilde ernaar handelen.
Wat gebeurt er als uw relatie monogaam begint en u of uw partner van gedachten verandert? Dat hoeft je relatie niet te verdoemen, zei Lehmiller. “Onderzoek suggereert dat de kwaliteit van relaties vrij gelijkaardig is in monogame en consensueel niet-monogame relaties,” zei hij. “Beide relatiestijlen kunnen goed werken – en beide kunnen ook mislukken.”
Ik geloof dat de sleutel tot succesvolle niet-monogamie in één woord ligt: consensueel. Deze benadering staat bekend als ethische niet-monogamie en verschilt van monogame relaties waarin partners elkaar bedriegen. Volgens seksuoloog Yvonne Fulbright zijn er bij een ethisch niet-monogame relatie twee mensen betrokken die zich identificeren als een stel, maar die niet gebonden zijn aan een traditionele relatie.
“Ze gaven elkaar de kans om zelfstandig te daten of seks te hebben met anderen”, zegt Yvonne, die in IJsland woont. “Vaak is een belangrijk onderdeel van deze relaties dat de andere relatie alleen seksueel is, niet romantisch of emotioneel. Er is geen vergissing in het aangaan van seks met andere mensen.”
Sommige paren vinden ethische niet-monogamie gemakkelijker dan andere. Dit omvat degenen die al vroeg de mogelijkheid van een open relatie bespraken, evenals LGBTQ-paren. “Mijn ervaring is dat homo- en queer-paren het gemakkelijker hebben met niet-monogamie”, zegt de in New York gevestigde seksuoloog Dulcinea Alex Pitagora.
“Ze moesten meer aan introspectie en communicatie over hun seksuele of genderidentiteit doen”, zei Dulcinea. “Die extra tijd besteed aan het begrijpen van wie ze zijn, wat ze willen en leren communiceren, past heel goed bij het communiceren over niet-monogamie.”
De voor- en nadelen van niet-monogamie afwegen
Voor paren die ervoor kiezen om hun relaties op ethische wijze te openen, kunnen er voordelen zijn. “Niet-monogamie kan lonend zijn en een katalysator zijn voor zelfgroei”, zegt Madelyn Esposito, een seksuoloog uit Wisconsin. “Deze zelfgroei kan het begrip en het verlangen naar je primaire partner verdiepen, omdat je de ruimte hebt om jezelf en je eigen seksuele behoeften buiten de relationele grenzen te verkennen.”
In een open relatie is er vaak minder druk om al je seksuele behoeften door je partner te laten vervullen, zegt seksuoloog Rachel Needle uit Florida. ‘En er wordt minder druk op je uitgeoefend om aan alle seksuele behoeften van je partner te voldoen. Dit geeft je de mogelijkheid om te genieten van seksuele activiteit met je partner, maar zonder extra spanning of angst.”
Soms bereikt de warmte die buiten de slaapkamer wordt gegenereerd zelfs de hoofdrelatie. “Veel niet-monogame mensen vinden dat een verscheidenheid aan partners hun libido verhoogt en dat dit zich vertaalt in meer seks in de primaire relatie,” zei Lehmiller. “Wat we in ons onderzoek ook ontdekten, is dat deze relaties naast seks ook elkaar kunnen versterken. Met name meer tevreden zijn met een secundaire partner voorspelt eigenlijk dat je meer toegewijd bent aan een primaire partner.
Maar de sprong maken naar ethische niet-monogamie is niet altijd gemakkelijk voor historisch monogame paren. Vaak “rijdt” de ene partner en is de andere een onwillige passagier voor de rit. Soms kan een paar het niet eens worden over wat niet-monogamie is (vrijblijvende seks met verschillende mensen versus herhaaldelijk één persoon zien) of kunnen ze het niet eens worden over de regels (een online profiel plaatsen, overnachten, iemand mee naar huis nemen, niet zoenen). .
De ene partner kan zich zorgen maken over sociaal stigma als anderen alle culturele boodschappen die monogamie idealiseren, ontdekken of er simpelweg niet in slagen om verder te komen dan alle culturele boodschappen. Niet-monogamie kan sterke gevoelens oproepen, zoals jaloezie en bezitterigheid. “Zelfs als je dit als curiositeit ter sprake brengt, kan het voor sommige paren/partners bedreigend overkomen,” zei Yvonne.
Waar moet u aan denken als u aan ethische niet-monogamie denkt?
Doe het om de juiste redenen
Er zijn tal van positieve motivatoren voor paren om niet-monogamie te proberen, maar wat je niet wilt doen, is vertrouwen op niet-monogamie om een pleister op bestaande problemen te plakken. “Niet-monogamie gebruiken om een relatie te herstellen is net zo effectief als een baby krijgen om een relatie te herstellen – het is een heel slecht idee”, zegt Rebecca Sokoll, een psychotherapeut in New York City. “Je hebt een sterke, gezonde relatie nodig om over te stappen naar niet-monogamie.”
Doe dit niet om afstand te nemen van je partner. “Ethische niet-monogamie kan ook een verdedigingsmechanisme zijn, een vertragingstactiek, een spel van verstoppertje en een afkeer van nabijheid”, zegt psychotherapeut Hanna Zipes Basel uit Minnesota, die gespecialiseerd is op dit gebied. “Ik heb koppels zien slagen wanneer ze niet-monogamie binnengaan met een reeds veilige werkrelatie, wanneer beiden evenzeer verlangen naar niet-monogamie en/of eerdere ervaring hebben opgedaan of hun huiswerk hebben gedaan.”
leer jezelf
“Leid jezelf uit over het brede scala aan filosofieën , structuren en compromissen die mogelijk zijn in de ethische wereld van niet-monogamie door middel van boeken, podcasts en artikelen”, stelde seksuoloog Sari Cooper voor, die het Center for Love and Sex in New York City leidt. “Tijdschrift over waar jullie allemaal naar op zoek zijn in deze overgang, en bespreek die doelen met je partner om te zien of jullie op dezelfde pagina zitten, en zo niet, welke overlappingen of compromissen zouden kunnen werken.”
Praten, praten en nog eens praten
Het lijdt geen twijfel dat ethische niet-monogamie communicatie vereist – en veel communicatie. “Ik stel een ‘wat als’-gesprek voor voordat iemand actie onderneemt”, adviseert de in Los Angeles gevestigde seksuoloog Tammy Nelson. “Praten over de positieve mogelijkheden, maar ook over de valkuilen van mogelijke uitbuiting, kan problemen voorkomen die zich later kunnen voordoen. Hoe meer je over problemen praat voordat ze zich voordoen, hoe beter.”
De ervaring van een therapeut in het werken met paren die ethische niet-monogamie nastreven, kan helpen de mogelijke voor- en nadelen af te wegen, het proces te begeleiden en een neutrale en veilige ruimte te bieden om dingen te bespreken.
basisregels stellen
Bepaal hoe ethisch niet-monogamie eruit ziet voor jullie tweeën en spreek jullie parameters af – strengere regels zijn misschien beter als je begint – en plan om het gesprek gaande te houden.
“Ik zie tientallen stellen per jaar die naar therapie komen om te proberen van tevoren over hun verwachtingen te onderhandelen”, zegt Kimberly Resnick Anderson, een sekstherapeut in Los Angeles. “Koppels die hun huiswerk van tevoren doen, hebben een veel hoger slagingspercentage dan stellen die zonder voorbereiding instappen.”
“Zelfs paren die zich verantwoord voorbereiden, worden vaak verrast door hun reacties op bepaalde situaties en moeten opnieuw over grenzen onderhandelen.”
In mijn professionele ervaring hebben paren die succesvol zijn in niet-monogamie vaak niet veel regels nodig, omdat ze elkaar vertrouwen, prioriteit geven aan de belangrijkste relatie en tijdens het hele proces aan elkaar denken.
Herdefinieer falen en succes
Als ethische niet-monogamie niet voor jou werkt – of tot een breuk leidt – betekent dat niet dat het een verlies is. “Denk eens aan een stel met kinderen dat zonder ethische niet-monogamie uit elkaar zou zijn gegaan en voor wie niet-monogamie hun relatie stabiliseert”, zegt seksuoloog Margie Nichols uit New Jersey.
“Uiteindelijk houdt die stabiliteit niet stand, maar ethische niet-monogamie stelt het paar in staat om bewust uit elkaar te gaan en tijd te nemen voor het proces,” zei Margie. “Uit consideratie kan het gezin samen of dicht bij elkaar blijven wonen en nog steeds van elkaar houden en voor elkaar zorgen, en er is geen bitterheid of wrok tussen de twee. Ik zou het een succes noemen – ondanks de scheiding.”
Uiteindelijk zijn succesvolle koppels sterk toegewijd aan hun primaire relatie: ze beschermen, koesteren en zorgen ervoor. Ze zorgen ervoor dat hun basis solide en veilig is, en ze blijven groeien en uitbreiden als koppel op manieren die verder gaan dan seks. Niet-monogamie kan een opwindend nieuw hoofdstuk zijn voor een stel, maar dat betekent niet dat je relatieverhaal voorbij is. Het moet een spannend begin lijken.
